Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

WELLNESS ASSESSMENT OF ANTALYA 60+ TAZELENME UNIVERSITY STUDENTS

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 1, 160 - 173, 25.06.2019

N. Tuğba Bahar Hasan Hüseyin Başıbüyük

Öz

Objective: This research was carried out with 96 volunteer people from 60+ Refreshment (a 3rd age) University, Antalya Campus students in order to reveal the relationship between socio-demographic factors and healthy lifestyle behaviors. Method: This study was carried out on 96 voluntary students of Antalya 60+ Refreshment University in March 2019. Socio-demographic questionnaire, Healthy Lifestyle Behavior Scale II and Wellness Scale were used as data collection tools. The data obtained were analysed for descriptive statistics, the t-test applied for two independent groups, One-Way Variance Analysis for multiple comparisons, and the Correlation Test for exploring intergroup relationship using the Statistical Package for the Social Sciences 25.0. In order to determine the significant difference between the groups, TukeyHSD values were examined and p <.05 was accepted as the level of significance. Results and Conclusion: The results shown that there is no statistically significant relationship between wellness and gender (p=0,133) or income (p=0,309 r=0,107), but there is a statistically significant, weak and negative relationship with age (p=0,029 r=-0,223). A statistically significant relationship between educational status (between elementary and university graduates) and wellness was evident (p=0,007). Although there was no statistically significant relationship between marital status and wellness (p=0,095), it was seen that the scores of participants with deceased partner were lower. A statistically significant, weak and positive relationship was found between healthy lifestyle and wellness ((p=0,024 r=0,230).

Anahtar Kelimeler

Wellness Healthy lifestyle behaviors Life style Ageing

Kaynakça

  • Bahar, Z., Beşer, A., Gördes, N., Ersin, F. ve Kıssal, A. 2008. Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II’nin Geçerlik ve Güvenilirlik Çalışması. Cumhuriyet Hem Der;12(1):1-13.
  • Bishop, F. ve Yardley, L. 2010. The Development and Initial Validation of a New Measure of Lay Definitions of Health: The Wellness Beliefs Scale. Psychology and Health;25(3):71-287.
  • Coffee, K., Raucci, C., Gloria, C., Faulk, K. ve Steinhardt, M. 2013. Perceptions of adolescent wellness at a single-sex school. International Journal of Health Promotion and Education;51(6):300–311.
  • Connolly, K. M. ve Myers, J. E. 2003. Wellness and mattering: the role of holistic factors in job satisfaction. Journal of Employment Counseling;40(4):152–60.
  • Çelik, A., Kin, Ö. K. ve Karadakovan, A. 2017. Huzurevinde Yaşayan Yaşlı Bireylerde Yalnızlık Durumu ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi;2(3):17-23.
  • Demirbaş-Çelik, N. ve Korkut-Owen, F. 2017. Sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının iyilik halini yordayıcılığı. Journal of Strategic Research in Social Science;3:69-88.
  • Demirbaş-Çelik, N., Korkut-Owen, F. ve Doğan, T. 2016. Wellness of university students according to gender and age groups. International Journal of Innovative Research in Education;3(4):203-209.
  • Diener, E., Oishi, S. ve Lucas, R. E. 2003. Personality, culture, and subjective wellbeing: Emotional and cognitive evaluations of life. Annual Review of Psychology;54:403–425.
  • Doğan, T. 2006. Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi;30(30):120-129.
  • Dubois, E. J. 2006. Assessment of health-promoting factors in college students’ lifestyles (Doctoral dissertation). Auburn, Alabama, Auburn University.
  • Dunn, H. 1958. Significance of levels of wellness in aging. Geriatrics;13:51–57.
  • Els, D. A. ve De La Rey, R. P. 2006. Developing a holistic wellness model. SA Journal of Human Resource Management;4(2):46-56.
  • Fidan, M. ve Usta, F. 2013. İyilik hali ölçeğinin Türkçe formunun güvenirlik ve geçerliğinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi;2(3):265–269.
  • Gill, C. 2005. The relationship among spirituality, religiosity, and wellness for poor, rural women. Unpublished doctoral dissertation, University of North Carolina.
  • Granello, P. F. A. 2001. Comparison of wellness and social support networks in different age groups. Adultspan Journal;3:12-22.
  • Gürgan, U. 2014. Üniversite Öğrencilerinin Yılmazlık Ve İyilik Halinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. E-Journal of New World Sciences Academy. NWSA-Education Sciences, 1C0603;9(1):18-35.
  • Hartwig, H. ve Myers, J. 2003. A different approach: Applying a wellness paradigm to adolescent female delinquents and offenders. Journal of Mental Health Counseling;25:57-75.
  • Hermon, D.A., Davis, G.A. 2004. College student wellness: a comparison between traditional- and nontraditional-age students. Journal of College Counseling;7:32-39.
  • Kasapoğlu, F. 2013. Üniversite öğrencilerinde iyilik hali ile özgecilik arasındaki ilişkinin incelenmesi (Master's thesis, İnönü Üniversitesi).
  • Korkut-Owen, F. ve Çelik, N. D. 2018. Yaşam Boyu Sağlıklı Yaşam ve İyilik Hali. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry;10(4):430-443.
  • Korkut-Owen, F., Demirbaş-Çelik, N. ve Doğan, T. 2017. Üniversite Öğrencilerinde İyilik Halinin Yordayıcısı Olarak Psikolojik Sağlamlık. Electronic Journal of Social Sciences;16(64):1461-1479.
  • Korkut-Owen, F., Demirbaş-Çelik, N. ve Doğan, T. 2017. Yetişkinlerde İyilik Hali. Journal of International Social Research;10(53):600-611.
  • Korkut-Owen, F., Doğan, T., Demirbaş-Çelik, N. D. ve Owen, D. W. 2016. Development of The Well Star Scale İyilik Hali Yıldızı Ölçeği'nin geliştirilmesi. Journal of Human Sciences;13(3):5013-5031.
  • Korkut-Owen, F., Owen, D. W. 2012. İyilik hali yıldızı modeli, uygulanması ve değerlendirilmesi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi;3(9):24-33.
  • Lee, R. L. T. ve Yuen- Loke A. J. T. 2005. Health-promoting behaviors and psychosocial well-being of university students in Hong Kong. Public Health Nursing;22(3):209-220.
  • Makinson, L. S. 2001. The relationship of moral identity, social interest, gender, and wellness among adolescents. US: ProQuest Information ve Learning. Dissertation Abstracts International Section A: Humanities and Social Sciences;62(6):2037.
  • Maşrabacı, T. S. 1994. Hacettepe Üniversitesi Birinci Sınıf Öğrencilerinin Benlik Saygısı Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • McMahon, S., Fleury, J. 2012. Wellness in older adults: a concept analysis. Nurs Forum;47:39-51.
  • Miller, G. D. ve Foster, L. T. 2010. Critical synthesis of wellness literature. https://dspace.library.uvic.ca/bitstream/handle/1828/2894/Critical_Synthesis%20of%20Wellness%20Update.pdf?sequence=5, (Erişim Tarihi: 11.01.2019).
  • Myers, J. E, Mobley, A. K. ve Booth, C. S. 2003. Wellness of counseling students: practicing what we preach. Counselor Education Supervision;42:264-274.
  • Myers, J. E. ve Degges-White, S. E. 2007. Aging well in an upscale retirement community: The relationshipsamong perceived stress, mattering, and wellness. Adultspan Journal;6(2):96-110.
  • Myers, J. E. ve Mobley, A. K. 2004. Wellness of undergraduates: comparisons of traditional and nontraditional students. Journal of College Counseling;7:40-49.
  • Myers, J. E., Sweeney, T. J. ve Witmer, J. M. 2000. The wheel of wellness counseling for wellness: A holistic model for treatment planning. Journal of Counseling and Development;78:251–266.
  • Oleckno, W. A. ve Blacconiere, M. J. 1990. Wellness of college students and differences by gender, race, and class standing. College Student Journal;24(4):421-429.
  • Özmete, E. 2016. Evli Kadınlar ve Erkekler İçin Psikolojik İyi Oluş Ölçeğinin Türkçe'ye Uyarlaması/A Study of the Adaptation of the Psychological Well-Being Scale for Married Women and Men to Turkish. Bilig;78:361-390.
  • Rachele, J. N., Washington, T. L., Cuddihy, T. F., Barwais, F. A. ve McPhail, S. M. 2013. Valid and reliable assessment of wellness among adolescents: Do you know what you’re measuring? International Journal of Wellbeing;3(2):162-172.
  • Rayle, A. D. 2005. Adolescent gender differences in mattering and wellness. Journal of Adolescence;28(6):753-763.
  • Roothman, B., Kirsten, D. K. ve Wissing, M. 2003. Gender differences in aspects of psychological well being. South African Journal of Psychology;33(4):212-218.
  • Roscoe, L. J. 2009. Wellness: A review of theory and measurement for counselor. Journal of Counseling and Development;87:216-226.
  • Sarı, T. 2003. Wellness and its correlates' among university students: Relationship status, gender, place of residence and GPA (Unpublished Masters' Thesis), Middle East Technical University.
  • Schuster, T. L., Dobson, M., Jauregui, M. ve Blanks, R. H. 2004. Wellness lifestyles II: Modeling the dynamic of wellness, health lifestyle practices, and Network Spinal Analysis™. The Journal of Alternative and Complementary Medicine;10(2):357-367.
  • Smith, M., Kelly, C. 2006. Wellness tourism. Tourism Recreation Research;31(1):1–4.
  • Sunal, O. 2012. Finansal İyilik Hali Ölçegi (FİHÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması/Financial Well-Being Scale (FWBS): A Study of Validity and Reliability. Ege Akademik Bakış;12(2):209.
  • Tatar, M. ve Myers, J. E. 2010. Wellness of children in Israel and the United States: A preliminary examination of culture and well-being. Journal of Psychological Being;23 (1):17-33.
  • Tufan, İ. 2014. Türkiye’de Yaşlılığın Yapısal Değişimi, İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
  • Tufan, İ. 2016. Bakıma Muhtaç - Türkiye'de Alzheimer Hastası Yaşlıların Bakımı, İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
  • Tufan, İ. ve Durak, M. 2017. Gerontoloji, Cilt 1. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Turğut, N. 2017. Hastanede çalışan hemşire ve sağlık personeli örnekleminde “sosyal iyi olma hali ölçeği” ve “toplulukçu yeterlilik ölçeği” geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. (Master's thesis, Ankara Üniversitesi).
  • Türkiye İstatistik Kurumu. Yaşlı nüfus. In: TÜİK (ed). 2018. İstatistiklerle Yaşlılar, 2017. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası, Yayın no: 27595.
  • Walton, E. ve Takeuchi, D. T. 2010. Family Structure, Family Processes and Well-Being Among Asian Americans: Considering Gender and Nativity. Journal of Family Issues;31(3):301-332.
  • Westgate, C. E. 1996. Spiritual wellness and depression. Journal of Counseling and Development;75:26-35.
  • Yetim, Ü. 2001. Toplumdan Bireye Mutluluk Resimleri. İstanbul: Bağlam Yayınları.
  • Yükseköğretim Kurumu. 2018. Yurt Dışı Araştırma Bursu, Öncelikli Alanlar. https://yudab.yok.gov.tr/Content/YOK_YUDAB_OncelikliAlanlar2018.pdf (Erişim Tarihi:16.01.2019).

ANTALYA 60+ TAZELENME ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİNİN İYİLİK HALİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 1, 160 - 173, 25.06.2019

N. Tuğba Bahar Hasan Hüseyin Başıbüyük

Öz

Amaç: Bu araştırma, sosyo–demografik faktörlerin ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının iyilik hali ile ilişkisini ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Bu araştırma Antalya 60+ Tazelenme Üniversitesi öğrencilerinden gönüllü 96 kişi üzerinde Mart 2019 tarihinde gerçekleştirilmiştir. Veri toplamak için sosyo-demografik soru formu, Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği ve İyilik Hali Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler; betimsel istatistik, bağımsız iki grup için t-testi, çoklu karşılaştırmalar için Tek Yönlü Varyans Analizi ve gruplararası ilişki için korelasyon testi kullanılarak Statistical Package for the Social Sciences 25.0 paket programında analiz edilmiştir. Anlamlı farkın hangi gruplar arasında olduğunu tespit edebilmek için TukeyHSD değerleri incelenmiştir ve anlamlılık düzeyi olarak p < .05 kabul edilmiştir. Bulgular ve Sonuç: İyilik hali ile cinsiyet (p=0,133) ve gelir (p=0,309 r=0,107) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmazken, yaş ile istatistiksel olarak anlamlı, zayıf ve negatif yönde bir ilişki olduğu (p=0,029 r=-0,223) görülmüştür. Eğitim durumu (ilköğretim ile üniversite mezunu katılımcılar arasında) ile iyilik hali arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardır (p=0,007). Medeni durum ile iyilik hali arasında anlamlı bir ilişki çıkmamasına rağmen (p=0,095), eşi vefat etmiş katılımcıların iyilik hali puanlarının daha düşük olduğu görülmüştür. Sağlıklı yaşam biçimi ile iyilik hali arasında istatistiksel olarak anlamlı, zayıf ve pozitif yönde bir ilişki tespit edilmiştir (p=0,024 r=0,230).

Anahtar Kelimeler

İyilik hali İyi oluş Sosyo–demografik faktörler Sağlıklı yaşam biçimi davranışları Yaşam tarzı

Kaynakça

  • Bahar, Z., Beşer, A., Gördes, N., Ersin, F. ve Kıssal, A. 2008. Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II’nin Geçerlik ve Güvenilirlik Çalışması. Cumhuriyet Hem Der;12(1):1-13.
  • Bishop, F. ve Yardley, L. 2010. The Development and Initial Validation of a New Measure of Lay Definitions of Health: The Wellness Beliefs Scale. Psychology and Health;25(3):71-287.
  • Coffee, K., Raucci, C., Gloria, C., Faulk, K. ve Steinhardt, M. 2013. Perceptions of adolescent wellness at a single-sex school. International Journal of Health Promotion and Education;51(6):300–311.
  • Connolly, K. M. ve Myers, J. E. 2003. Wellness and mattering: the role of holistic factors in job satisfaction. Journal of Employment Counseling;40(4):152–60.
  • Çelik, A., Kin, Ö. K. ve Karadakovan, A. 2017. Huzurevinde Yaşayan Yaşlı Bireylerde Yalnızlık Durumu ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi;2(3):17-23.
  • Demirbaş-Çelik, N. ve Korkut-Owen, F. 2017. Sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının iyilik halini yordayıcılığı. Journal of Strategic Research in Social Science;3:69-88.
  • Demirbaş-Çelik, N., Korkut-Owen, F. ve Doğan, T. 2016. Wellness of university students according to gender and age groups. International Journal of Innovative Research in Education;3(4):203-209.
  • Diener, E., Oishi, S. ve Lucas, R. E. 2003. Personality, culture, and subjective wellbeing: Emotional and cognitive evaluations of life. Annual Review of Psychology;54:403–425.
  • Doğan, T. 2006. Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi;30(30):120-129.
  • Dubois, E. J. 2006. Assessment of health-promoting factors in college students’ lifestyles (Doctoral dissertation). Auburn, Alabama, Auburn University.
  • Dunn, H. 1958. Significance of levels of wellness in aging. Geriatrics;13:51–57.
  • Els, D. A. ve De La Rey, R. P. 2006. Developing a holistic wellness model. SA Journal of Human Resource Management;4(2):46-56.
  • Fidan, M. ve Usta, F. 2013. İyilik hali ölçeğinin Türkçe formunun güvenirlik ve geçerliğinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi;2(3):265–269.
  • Gill, C. 2005. The relationship among spirituality, religiosity, and wellness for poor, rural women. Unpublished doctoral dissertation, University of North Carolina.
  • Granello, P. F. A. 2001. Comparison of wellness and social support networks in different age groups. Adultspan Journal;3:12-22.
  • Gürgan, U. 2014. Üniversite Öğrencilerinin Yılmazlık Ve İyilik Halinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. E-Journal of New World Sciences Academy. NWSA-Education Sciences, 1C0603;9(1):18-35.
  • Hartwig, H. ve Myers, J. 2003. A different approach: Applying a wellness paradigm to adolescent female delinquents and offenders. Journal of Mental Health Counseling;25:57-75.
  • Hermon, D.A., Davis, G.A. 2004. College student wellness: a comparison between traditional- and nontraditional-age students. Journal of College Counseling;7:32-39.
  • Kasapoğlu, F. 2013. Üniversite öğrencilerinde iyilik hali ile özgecilik arasındaki ilişkinin incelenmesi (Master's thesis, İnönü Üniversitesi).
  • Korkut-Owen, F. ve Çelik, N. D. 2018. Yaşam Boyu Sağlıklı Yaşam ve İyilik Hali. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry;10(4):430-443.
  • Korkut-Owen, F., Demirbaş-Çelik, N. ve Doğan, T. 2017. Üniversite Öğrencilerinde İyilik Halinin Yordayıcısı Olarak Psikolojik Sağlamlık. Electronic Journal of Social Sciences;16(64):1461-1479.
  • Korkut-Owen, F., Demirbaş-Çelik, N. ve Doğan, T. 2017. Yetişkinlerde İyilik Hali. Journal of International Social Research;10(53):600-611.
  • Korkut-Owen, F., Doğan, T., Demirbaş-Çelik, N. D. ve Owen, D. W. 2016. Development of The Well Star Scale İyilik Hali Yıldızı Ölçeği'nin geliştirilmesi. Journal of Human Sciences;13(3):5013-5031.
  • Korkut-Owen, F., Owen, D. W. 2012. İyilik hali yıldızı modeli, uygulanması ve değerlendirilmesi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi;3(9):24-33.
  • Lee, R. L. T. ve Yuen- Loke A. J. T. 2005. Health-promoting behaviors and psychosocial well-being of university students in Hong Kong. Public Health Nursing;22(3):209-220.
  • Makinson, L. S. 2001. The relationship of moral identity, social interest, gender, and wellness among adolescents. US: ProQuest Information ve Learning. Dissertation Abstracts International Section A: Humanities and Social Sciences;62(6):2037.
  • Maşrabacı, T. S. 1994. Hacettepe Üniversitesi Birinci Sınıf Öğrencilerinin Benlik Saygısı Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • McMahon, S., Fleury, J. 2012. Wellness in older adults: a concept analysis. Nurs Forum;47:39-51.
  • Miller, G. D. ve Foster, L. T. 2010. Critical synthesis of wellness literature. https://dspace.library.uvic.ca/bitstream/handle/1828/2894/Critical_Synthesis%20of%20Wellness%20Update.pdf?sequence=5, (Erişim Tarihi: 11.01.2019).
  • Myers, J. E, Mobley, A. K. ve Booth, C. S. 2003. Wellness of counseling students: practicing what we preach. Counselor Education Supervision;42:264-274.
  • Myers, J. E. ve Degges-White, S. E. 2007. Aging well in an upscale retirement community: The relationshipsamong perceived stress, mattering, and wellness. Adultspan Journal;6(2):96-110.
  • Myers, J. E. ve Mobley, A. K. 2004. Wellness of undergraduates: comparisons of traditional and nontraditional students. Journal of College Counseling;7:40-49.
  • Myers, J. E., Sweeney, T. J. ve Witmer, J. M. 2000. The wheel of wellness counseling for wellness: A holistic model for treatment planning. Journal of Counseling and Development;78:251–266.
  • Oleckno, W. A. ve Blacconiere, M. J. 1990. Wellness of college students and differences by gender, race, and class standing. College Student Journal;24(4):421-429.
  • Özmete, E. 2016. Evli Kadınlar ve Erkekler İçin Psikolojik İyi Oluş Ölçeğinin Türkçe'ye Uyarlaması/A Study of the Adaptation of the Psychological Well-Being Scale for Married Women and Men to Turkish. Bilig;78:361-390.
  • Rachele, J. N., Washington, T. L., Cuddihy, T. F., Barwais, F. A. ve McPhail, S. M. 2013. Valid and reliable assessment of wellness among adolescents: Do you know what you’re measuring? International Journal of Wellbeing;3(2):162-172.
  • Rayle, A. D. 2005. Adolescent gender differences in mattering and wellness. Journal of Adolescence;28(6):753-763.
  • Roothman, B., Kirsten, D. K. ve Wissing, M. 2003. Gender differences in aspects of psychological well being. South African Journal of Psychology;33(4):212-218.
  • Roscoe, L. J. 2009. Wellness: A review of theory and measurement for counselor. Journal of Counseling and Development;87:216-226.
  • Sarı, T. 2003. Wellness and its correlates' among university students: Relationship status, gender, place of residence and GPA (Unpublished Masters' Thesis), Middle East Technical University.
  • Schuster, T. L., Dobson, M., Jauregui, M. ve Blanks, R. H. 2004. Wellness lifestyles II: Modeling the dynamic of wellness, health lifestyle practices, and Network Spinal Analysis™. The Journal of Alternative and Complementary Medicine;10(2):357-367.
  • Smith, M., Kelly, C. 2006. Wellness tourism. Tourism Recreation Research;31(1):1–4.
  • Sunal, O. 2012. Finansal İyilik Hali Ölçegi (FİHÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması/Financial Well-Being Scale (FWBS): A Study of Validity and Reliability. Ege Akademik Bakış;12(2):209.
  • Tatar, M. ve Myers, J. E. 2010. Wellness of children in Israel and the United States: A preliminary examination of culture and well-being. Journal of Psychological Being;23 (1):17-33.
  • Tufan, İ. 2014. Türkiye’de Yaşlılığın Yapısal Değişimi, İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
  • Tufan, İ. 2016. Bakıma Muhtaç - Türkiye'de Alzheimer Hastası Yaşlıların Bakımı, İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
  • Tufan, İ. ve Durak, M. 2017. Gerontoloji, Cilt 1. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Turğut, N. 2017. Hastanede çalışan hemşire ve sağlık personeli örnekleminde “sosyal iyi olma hali ölçeği” ve “toplulukçu yeterlilik ölçeği” geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. (Master's thesis, Ankara Üniversitesi).
  • Türkiye İstatistik Kurumu. Yaşlı nüfus. In: TÜİK (ed). 2018. İstatistiklerle Yaşlılar, 2017. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası, Yayın no: 27595.
  • Walton, E. ve Takeuchi, D. T. 2010. Family Structure, Family Processes and Well-Being Among Asian Americans: Considering Gender and Nativity. Journal of Family Issues;31(3):301-332.
  • Westgate, C. E. 1996. Spiritual wellness and depression. Journal of Counseling and Development;75:26-35.
  • Yetim, Ü. 2001. Toplumdan Bireye Mutluluk Resimleri. İstanbul: Bağlam Yayınları.
  • Yükseköğretim Kurumu. 2018. Yurt Dışı Araştırma Bursu, Öncelikli Alanlar. https://yudab.yok.gov.tr/Content/YOK_YUDAB_OncelikliAlanlar2018.pdf (Erişim Tarihi:16.01.2019).
Toplam 53 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Sağlık Bilimleri
Yazarlar

N. Tuğba Bahar 0000-0002-1248-7560

Hasan Hüseyin Başıbüyük 0000-0001-6504-6139

Yayımlanma Tarihi 25 Haziran 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 8 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Bahar, N. T., & Başıbüyük, H. H. (2019). ANTALYA 60+ TAZELENME ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİNİN İYİLİK HALİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 8(1), 160-173.
 Kapak Resmi İndir