Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi

Abstract

ABSTRACT

Aim: The aim of this study was to compare the fracture strength of orthodontic band-wire joints made by conventional silver soldering and different laser welding procedures and detect the effects of the surface preparation with sandblasting to the fracture strength of the laser welding.

Materials and Methods: Forty specimens were divided to four groups (n=10); group 1; brazing with silver solder, group 2; laser welding (Desktop Compact Laser, Dentaurum,Germany) with sandblasting (with 50 μm aluminum oxide), group 3; laser welding with filling material and sandblasting, group 4; laser welding with filling material without sandblasting. The fracture strengths were measured using a universal testing machine (Lloyd Instruments plc.). Data were analyzed by ANOVA and Tukey’s post hoc test (p=0.05).

Results: Silver soldering showed the highest fracture strength value and it significantly differed from the laser welding groups. Although group 3 (with filling material and sandblasting) showed great strength, laser welding groups did not show any statistically significant differences between each other.

Conclusions: In conclusion, silver solder showed the highest mechanical property. Laser welding with filler material and sandblasting showed sufficient strength for clinical use and can be used for the band-wire joining while orthodontic appliance fabrication.

Key words: Laser Welding, Silver Solder, Fracture Strength, Sandblasting  

GÜMÜŞ LEHİM İLE ARA MADDE KULLANILAN VE KULLANILMAYAN LAZER İLE LEHİMLENEN ORTODONTİK BANT-TEL BAĞLANTILARININ KIRILMA DAYANIKLILIĞI – ÖN RAPOR

ÖZ

Amaç: Bu çalışmanın amacı ortodontik bant-tel lehimlenmesinde kullanılan konvansiyonel gümüş lehim ile farklı lazer lehim kombinasyonlarının kırılma dayanıklılığı açısından karşılaştırılması ve kumlama ile yüzey preperasyonunun veya ara madde kullanımının lazer lehimlemenin kırılma dayanıklılığı üzerine etkilerinin değerlendirilmesidir.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada standardize edilmiş bir bant-tel konfigürasyonu kullanılmış; 40 örnek 4 gruba ayrılmıştır.  Grup 1’deki örneklerin birleştirilmesinde konvansiyonel gümüş lehim; grup 2’de kumlama ile yüzey preperasyonu yapılmış lazer lehim (Desktop Compact Lazer, Dentaurum, Almanya); grup 3’de kumlama yapılmış ve ara madde eklenmiş lazer lehim; grup 4’de kumlama yapılmaksızın ara madde eklenen lazer lehimleme kullanılmıştır.  Verilerin analizinde ANOVA ve Tukey post-hoc testi kullanılmıştır.

Bulgular: Konvansiyonel gümüş lehimleme en yüksek kırılma dayanıklılığını göstermiş; diğer bütün lazer le- him kombinasyonlarıyla arasındaki farklılıklar istatis- tiksel olarak anlamlı bulunmuştur(p<0,05).  Lazer lehim kullanılarak oluşturulan gruplar arasında; grup 3 en yüksek kırılma dayanıklılığını göstermesine rağmen; farklılıklar istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır.

Sonuç: Gümüş lehimleme lazer lehimlemenin değişik kombinasyonlarına göre yüksek mekanik özellik gös- termiştir. Ara maddenin kullanıldığı ve kumlama işlemi- nin yapıldığı lazer lehimleme klinik kulanım için yeterli dayanıklılık göstermiştir ve ortodontik amaçla bant-tel lehimlenmesinde  bir alternatif olarak kullanılabilir.

Anahtar kelimeler; Lazer Lehimleme, Gümüş Lehimleme, Kırılma Dayanıklılığı, Kumlama